محور اصلی سیاستگذاری صورت گرفته در لایحه رسیدگی به جرائم اطفال و نوجوانان را میتوان در تمرکز بر دیدگاه های اصلاحی و درمانی و تلاش در جهت حذف هر چه بیشتر واکنش های کیفری مشاهده نمود. بر مبنای چنین دیدگاهی، سامانه پاسخدهی پیشنهادی نیز مبتنی بر سه محور رویکردهای رهاکننده اطفال و نوجوانان بزهکار از فرایند عدالت کیفری، استفاده وسیع از اقدامات اصلاحی و درمانی و واکنشهای حداقلی و تحدید یافته کیفری تنظیم یافته است. در سطح هر یک از محورهای یاد شده می توان علاوه بر کارکردها و نتایج برنامه ریزی شده و مورد انتظار، زمینه بروز مشکلات ناخواسته ای را نیز در حوزه بزهکاری اطفال و نوجوانان مشاهده نمود. مشکلاتی که هیچ گونه طرحی برای حذف و یا کنترل آن ها ارائه نشده است. با ملاحظه مجموعه آسیب ها و مشکلات احتمالی ناشی از اجرای سامانه پاسخدهی پیشنهادی، لازم است تا با ایجاد تغییرات حداکثری در سیستم تنظیمی، شرایط ظهور و یا تشدید آسیب های یاد شده تا سر حد امکان کاهش یابد. در این راستا، تغییر راهبرد مبنایی لایحه، از رویکردهای درمانی و اصلاحی به اقدامات نظارتی و کنترلی ضروری است.
بن فیس، ف، (1386). «تحولات اخیر حقوق کیفری اطفال فرانسه در پرتو قانون پیشگیری از بزهکاری 5 مارس 2007». ابراهیمی، شهرام. (مترجم). فصلنامه مطالعات پیشگیری از جرم ـ نشریه پلیس پیشگیری نیروی انتظامی. شماره 4.
ماسن، پ.هـ، (1368). «رشد و شخصیت کودک» یاسائی، مهشید (مترجم). تهران. نشر مرکز.
مهرا، ن، (1385). «مروری بر نظام مجازات‌ها در سیستم عدالت کیفری انگلستان». تقریرات درس آیین دادرسی کیفری تطبیقی ـ دوره دکترای حقوق جزا و جرم‌شناسی. تهیه و تنظیم: امیر ایروانیان. دانشکده حقوق دانشگاه شهید بهشتی.
)