یکی از مسائل مهم زوجه مطلقه، فقدان حمایت حقوقی مؤثر از درآمد ایام زندگی مشترک است. اگرچه قانونگذار ایرانی بر مبنای قاعده استیفاء از او حمایت کرده ولی شروطی برای حاکمیت این قاعده، یعنی، دستور مرد، انجام عمل، اجرت داشتن و عدم قصد تبرع، لازم است که دو شرط آن، یعنی عدم تبرع و دستور زوج در اغلب روابط زوجین محقق نیست، در نتیجه، عملاً از زوجه حمایت مؤثر نمی‌شود. به همین دلیل لازم است قواعد دیگری مانند، قاعده مشارکت، تسبیب و غرور نیز مورد توجه قرار گیرند که از حیث موضوع مناسب‌تر و از حیث حمایت نیز مؤثرترند.
)