طلاق، به موجب قوانین و مقررات ایران، از اختیارات مرد است و تنها در موارد خاصی زن می‌تواند از دادگاه درخواست طلاق نماید، که به آن طلاق قضایی گفته می‌شود.
آن‌چه که در بحث طلاق قضایی از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است، ماهیت آن است چرا که بر حسب این‌که چه ماهیتی دارد، آثار متفاوتی بر آن مترتب می‌گردد. ماهیت طلاق قضایی مورد اختلاف است. گروهی بر این عقیده‌اند که رجعی است و گروه دیگر آن را باین می‌دانند، که هر یک از این نظرات ایرادات اساسی و مهمی دارند
دیدگاه سومی که در این نوشتار متناسب با خصوصیات طلاق قضایی مطرح شده، این است که چنین طلاقی را «در حکم باین» بدانیم. این دیدگاه نه تنها عیوب نظرات قبلی را ندارد بلکه گامی اساسی در جهت حفظ نهاد خانواده و احقاق حقوق زنان بوده و راه سوء استفاده‌های احتمالی مردان را سد می‌کند.
)