اثربخشی زوج درمانی سیستمی ـ رفتاری بر کارکرد خانواده و اعتماد به نفس زنان مبتلا به اختلال افسرده خویی

نوع مقاله : علمی - پژوهشی

نویسندگان

1 دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی

2 دانشگاه علوم پزشکی تهران

3 دانشگاه علامه طباطبائی

چکیده

در این پژوهش از طرح تجربی اندازه گیری های مکرر با گروه مقایسه، با انتخاب تصادفی و جایگزینی تصادفی استفاده شد. هدف از اجرای آن بررسی اثربخشی زوج‌درمانی سیستمی ـ رفتاری بر کارکرد خانواده و افزایش اعتماد به نفس زنان متأهل مبتلا به اختلال افسرده خویی بود. نمونة مورد پژوهش از بین 78 زن متأهل مبتلا به اختلال افسرده خویی که به بعضی از مراکز روان پزشکی و مشاوره ای شهر تهران مراجعه کرده بودند، 39 زوج واجد شرایط ورود به طرح بودند که از بین آنها 20 زوج به صورت تصادفی انتخاب شدند و به-طور تصادفی در دو گروه زوج‌درمانی و دارو‌درمانی قرار گرفتند. زوج‌های گروه زوج‌درمانی در 10 جلسه هفتگی زوج درمانی سیستمی ـ رفتاری شرکت کردند. زن‌های گروه دارودرمانی از داروهای ضد افسردگی تجویز شده توسط روان-پزشکان استفاده کردند. ابزار پژوهش شامل ابزار سنجش خانوادة مک‌مستر و مقیاس اعتماد به نفس روزنبرگ بود که زن‌های دو گروه آنها را قبل از شروع درمان و در مقاطع موردنظر (قبل از جلسه ششم، بعد از جلسه دهم و دو ماه پس از درمان) تکمیل کردند. هم‌چنین از پرسشنامه‌های افسردگی بک و وضعیت زناشویی گلومبوک راست جهت گزینش نهایی آزمودنی ها استفاده شد. کاربرد تحلیل واریانس با اندازه های تکرار شده نشان داد که زوج درمانی در مقایسه با دارو‌درمانی به طور معناداری باعث کارآمدتر شدن کارکرد خانواده و افزایش اعتماد به نفس زنان مبتلا به اختلال افسرده‌خویی است. در نتیجه به نظر می رسد زوج درمانی سیستمی ـ رفتاری روش مداخلة مؤثری جهت کارآمدتر کردن کارکرد خانواده و افزایش اعتماد به نفس زنان افسرده باشد.

کلیدواژه‌ها