رابطه ابعاد دلبستگی و الگوهای ارتباطی زوجین با رفتارهای هنگام بازی کودکان پیش‌دبستانی

نوع مقاله : علمی - پژوهشی

نویسندگان

دانشگاه یزد

چکیده

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه‌ی میان ابعاد دلبستگی و الگوهای ارتباطی والدین کودکان پیش‌دبستانی با رفتارهای هنگام بازی این کودکان بود. این پژوهش از نوع توصیفی (همبستگی) بود که 360 کودک (198 پسر و 162 دختر) 6-4 سال مشغول در مراکز پیش‌دبستانی شهر یزد در سال تحصیلی 96-1395 در آن شرکت داشتند و با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای چندمرحله‌ای انتخاب شدند. برای اندازه‌گیری متغیرهای پژوهش از مقیاس‌ رفتار بازی کودکان پیش‌دبستانی (PPBS)، پرسشنامه‌ی روابط میانی دلبستگی (KCAQ) و پرسشنامه‌ی الگوهای ارتباطی زوجین - فرم کوتاه شده (CPQ-SF) استفاده شد. نتایج بیانگر آن بود که بیشترین میزان بازی در کودکان را بازی اجتماعی و کمترین میزان را رفتارهای کم‌گویی تشکیل می‌دهند. نتایج تحلیل رگرسیون گام به گام نیز نشان داد، ابعاد دلبستگی و الگوهای ارتباطی زوجین در مواردی قادر به پیش‌بینی رفتارهای بازی کودکان هستند. رفتارهای تکاملی انطباقی مثبت، بازی اجتماعی را به طور مثبت و رفتارهای کم‌گویی را به طور منفی پیش‌بینی می‌کنند. رفتارهای منفی نیز قادر به پیش‌بینی بازی خشن و رفتارهای گوشه‌گیری منفعل در جهت مثبت در کودکان بودند. همچنین بعد دوری‌گزینی از حمایت نگاره‌ی دلبستگی/ فرد مراقب، رفتارهای کم‌گویی را در جهت مثبت پیش‌بینی می‌کند. الگوی ارتباطی مرد متوقع/ زن کناره‌گیر به صورت مثبت رفتار گوشه‌گیری منفعل را پیش‌بینی نمود. برای رفتارهای گوشه‌گیری فعال ارتباط معناداری با سایر متغیرها یافت نشد.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

The Relationship between Attachment Dimensions and Communication Patterns of Couples with Play Behaviors in Preschool Children

نویسندگان [English]

  • Mehdi Rahimi
  • Yasaman Mavandadi
  • Maryam Zare
Yazd University
چکیده [English]

The aim of present study was to investigate the relationship between attachment dimensions and communication patterns of couples with preschool children’s play behaviors. This study was correlational and 360 children (198 boys and 162 girls) studying in Yazd preschool centers in 1395-96 academic year was participated in. They were randomly selected using multi-stage cluster sampling style. To measure the research variables, the Preschool Play Behavior Scale (PPBS), Kinship Center Attachment Questionnaire (KCAQ) and Communication Patterns Questionnaire- Short Form (CPQ-SF) were used. Results showed that, the highest amount of play was social play and the lowest amount of play behaviors was reticent behavior. The results of stepwise regression analysis showed that attachment dimensions and communication patterns of couples in some cases can predict children’s play behaviors. Positive adjustment development predicted social play positively and predicted reticent behaviors negatively. Negative behaviors positively predicted rough play and solitary passive behaviors. The dimension of distancing from attachment figure support also predicted reticent behaviors positively. The patterns of man demand/woman withdraw predicted solitary passive behavior positively. For solitary active behaviors, no significant relationship was found with other variables.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Play behaviors
  • Attachment dimensions
  • communication patterns of couples
  • preschool child

مراجع

  1. برک، لورا. (1390). روانشناسی رشد (از لقاح تا کودکی) (جلد اول) (ترجمه‌ی یحیی سیدمحمدی). تهران: نشر ارسباران. (تاریخ انتشار به زبان اصلی 2007).
  2. بیان فر، فاطمه. (1391). لجبازی کودکان: چگونه با کودک لجباز و نافرمان خود رفتار کنم؟ تهران: دانژه.
  3. خوشبخت، فریبا. (1390). رابطه‌ی شیوه‌های فرزند‌پروری والدین با رفتارهای غیراجتماعی و اجتماعی کودکان پیش‌دبستانی در بازی. مطالعات روان‌شناختی، 29، 106-87.
  4. خوشبخت، فریبا. (1390). کفایت روان‌سنجی مقیاس رفتار کودکان پیش‌دبستانی در بازی (نسخه‌ی فارسی). روش‌ها و مدل‌های روان‌شناختی،3، 49-35.
  5. زارع، مریم و رحیمی، مهدی. (1393). دلبستگی دوران بزرگسالی. یزد: تیک.
  6. سلیمانی، حمیده، بشاش، لعیا و لطیفیان، مرتضی. (1393). خصوصیات روان‌سنجی پرسشنامه‌ی روابط میانی دلبستگی برای دوره‌ی سنی میانی کودکی. روش‌ها و مدل‌های روان‌شناختی، 16، 63-41.
  7. شعیبی، فاطمه. (1394). سبک دلبستگی و روابط اجتماعی. تهران: کتاب ارشد.
  8. ظفررزاق نیا، سولماز. (1389). مقایسه‌ی مهارت‌های اجتماعی و رفتارهای بازی کودکان بر مبنای سبک فرزندپروری والدین. پایان‌نامه‌ی کارشناسی ارشد در رشته‌ی روانشناسی تربیتی، دانشگاه بیرجند.
  9. عبادت‌پور، بهناز. (1379). هنجاریابی پرسشنامه‌ی الگوهای ارتباطی زناشویی در شهر تهران در سال 79-78. پایان‌نامه‌ی کارشناسی ارشد در رشته‌ی مشاوره‌ی خانواده، دانشگاه تربیت معلم تهران.
  10. عسکری زاده، قاسم. (1389). روان‌شناسی بازی. تهران: امیرکبیر.
  11. کرین، ویلیام. (1391). نظریه‌های رشد مفاهیم وکاربردها (ترجمه‌ی غلامرضا خویی نژاد و علیرضا رجایی). تهران: رشد. (تاریخ انتشار به زبان اصلی ندارد).
  12. هیوز، فرگاس. (1393). روان‌شناسی بازی: کودکان، بازی و رشد (ترجمه‌ی کامران گنجی). تهران: رشد. (تاریخ انتشار به زبان اصلی 1999).
  13. Amato, P.R. & Cheadle, J.E. (2008). Parental divorce, marital conflict and children’s behavior problems: A comparison of adopted and biological children. Social forces, 86(3), 1139- 1158.
  14. Askari zade, Gh. (2011). Play psychology. Tehran: Amirkabir [in Persian].
  15. Bayanfar, F. (2013). Oppositional defiant disorder (ODD). Tehran: Danjeh [in Persian].
  16. Berk, L. (2007). Development through the Lifespan (Y. Sayed Mohammadi, Trans.). Tehran: Arasbaran [in Persian].
  17. Chen, B.B. & Santo, J.B. (2016). Mother- child attachment and social withdrawal in urban Chinese children. Social behavior and personality, 44(2), 233-246.
  18. Chen, X., Chen, H., Li, D., Wang, L. & Wang, Z. (2015). Early childhood reticent and solitary-passive behaviors and adjustment outcomes in Chinese children. Journal of Abnormal child psychology, 43, 1467- 1473.
  19. Coplan R.J., Gavinski Molina, M.H., Lagace- Seguin, D.G. & Wichman,C. (2001). When girls versus boys play alone: nonsocial play and adjustment in kindergarten. Developmental psychology, 37, 464-474.
  20. Coplan R.J., Wichman, C. & Lagace-Seguin, D.G. (2001). Solitary-active play behavior: A marker variable for maladjustment in the preschool? Journal of research in childhood education, 15(2), 164-171.
  21. Coplan, R.J., & Rubin, K.H. (1998). Exploring and assessing nonsocial play in preschool: the development and validation of the preschool play behavior scale. Social development, 7(1), 72-91.
  22. Coplan, R.J., Rubin, K.H., Fox, N.A.-, Calkins, S.D. & Stewart, Sh.L. (1994). Being alone, playing alone and acting alone: distinguishing among reticent and passive and active solitude in young children. Children development ,65, 129-137.
  23. Crain, W.C. (2013). Theories of development: Concepts and applications (GH. Khooyi nejad & A. Rajaee, Trans.). Tehran: Roshd [in Persian].
  24. Ebadat poor, B. (2001). Standardization of marital communication patterns questionnaire in Tehran in the year 1378-79. Master thesis in family counseling, Tarbiat moalem university of Tehran [in Persian].
  25. El–Sheikh, M. & Elmore–Staton, L. (2004). The link between marital conflict and child adjustment: Parent-child conflict and perceived attachments as mediators, potentiators and mitigators of risk. Development and psychopathology, 16, 631- 648.
  26. Field, A. (2013). Discovering statistics using IBM SPSS statistics (4th eds.). London: Sage publication.
  27. Flanders, J.L., Siamrd, M., Paquette, D., Parent, S., Vitaro, F., Phil, O., & Seguin, J.R. *(2010). Rough and tumble play and the development of physical aggression and emotion regulation: A five- year follow-up study. Journal of family violence, 25, 357-367.
  28. Futris, T.G., Campbell, K., Nielsen, R.B. & Burwell, S.R. (2010). The Communication patterns questionnaire–short form: A review and assessment. The family Journal: counseling and Therapy for couples and families, 18(3), 275-287.
  29. Hughes, F. (1999). Children, play and development (K. Ganji, Trans.). Tehran: Roshd [in Persian].
  30. Kappenberg, E.S. & Halpern, D.F. (2006). Kinship center attachment questionnaire: development of a caregiver-completed attachment measure for latency-aged for children. Educational and psychology measurement, 66, 852-873.
  31. Khosbakht, F. (2012). The relationship between parental raring and social and non-social behavior in preschool children play. Psychological studies, 29, 87-106 [in Persian].
  32. Khoshbakht, F. (2011). Psychometric properties of the preschool play behavior scale (Persian form). Journal of psychological models and methods, 3, 35-49 [in Persian].
  33. Nunes, A.N., Faraco, M.X., Vieira, M.L. & Rubin, K.H. (2013). Externalizing and internalizing problems: contributions of attachment and parental practices. Psicologia: Reflexao e Critica, 26(3), 617-625.
  34. O’connor, Ch. & Stagnitti, K. (2011). Play, behavior, language and social skills: The comparison of a play and non-play intervention within a specialist school setting. Research in developmental disabilities, 32, 1205-1211.
  35. Rubin, K.H. & Mills, S.L. (1990). Maternal beliefs about adaptive and maladaptive social behaviors in normal, aggressive and withdrawn preschoolers. Journal of abnormal child psychology, 18(4), 419-435.
  36. Seven, S. (2010). Attachment and social behaviors in the period of transition from preschool to first grade. Social behavior and personality, 38(3), 347-355.
  37. Shaeibi, F. (2015). Attachment style and community relations. Tehran: Ketab Arshad [in Persian].
  38. Soleimani, H., Bashash, L. & Latifiyan, M. (2014). Psychometric properties of the kinship center attachment questionnaire (KCAQ) of latency-aged for children. Journal of psychological models and methods, 16, 41-63 [in Persian].
  39. Zafarrazaghniya, S. (2011). Comparison of social skills and children’s play behavior based on parental raring style. Master thesis in educational psychology, Birjand University [in Persian].
  40. Zare, M. & Rahimi, M. (2015). Adult attachment. Yazd: Tick [in Persian].

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار