هدف‌گرایی فرزندان یکی از مفاهیم اساسی روان‌شناسی انگیزش محسوب می‌شود. هدف پژوهش حاضر بررسی میزان پیش‌بینی جهت‌گیری هدف فرزندان شامل: اهداف تسلط رویکردی، تسلط اجتنابی، عملکرد رویکردی و عملکرد اجتنابی توسط انعطاف‌پذیری و انسجام خانواده است. شرکت‌کنندگان پژوهش شامل 449 دانش‌آموز دختر (243 نفر) و پسر (206 نفر) دبیرستان‌های مختلف شهر شیراز بودند. برای سنجش جهت‌گیری هدف از مقیاس اهداف پیشرفت الیوت و مک‌کریگور (2001) و برای سنجش انعطاف‌پذیری خانواده از مقیاس انعطاف‌پذیری مثبت شاکری (1382) و در نهایت برای سنجش انسجام خانواده از مقیاس انسجام خانواده سـامـانی (1381) استفاده شد. روایی مقیاس‌ها از طریق همبستگی هر گویه با نمره کل و پایایی آن‌ها به روش آلفای کرونباخ و بازآزمایی تعیین شد. نتایج بیانگر روایی و پایایی مطلوب مقیاس‌ها بودند. با استفاده از تحلیل رگرسیون چندگانه به روش همزمان میزان پیش‌بینی هر یک از جهت‌گیری هدف فرزندان توسط انعطاف‌پذیری و انسجام خانواده مورد بررسی قرار گرفت. یافته‌ها نشان دادند که انسجام خانواده پیش‌بینی‌کننده مثبت اهداف تسلط رویکردی، عملکرد رویکردی و پیش‌بینی‌کننده منفی عملکرد اجتنابی بود. انعطاف‌پذیری خانواده پیش‌بینی‌کننده مثبت هدف تسلط رویکردی و پیش‌بینی‌کننده منفی اهداف تسلط اجتنابی و عملکرد اجتنابی بود.
)