الگوی پیش بینی کننده شادکامی زناشویی در افراد متأهل

نوع مقاله : علمی - پژوهشی

نویسندگان

دانشگاه شهید بهشتی

چکیده

هدف از این پژوهش، شناسایی عوامل پیش­ بینی­ کننده شادکامی زناشویی و ارائه مدل پیشنهادی برای پیش­ بینی شادکامی زناشویی افراد متأهل بود. جامعه­ آماری پژوهش حاضر زنان و مردان متأهل با دامنه سنی 20 تا 50 سال و ساکن شهر تهران بودند که حداقل دو سال از زندگی مشترک آنها گذشته باشد. نمونه‌گیری در دو مرحله انجام شد. در مرحله‌ اول نمونه‌گیری به صورت در دسترس بود و 67 نفر از افراد متأهل به پرسش‌نامه‌های رضایت زناشویی انریچ و شادکامی زوجین تگریان پاسخ دادند. در مرحله­ دوم و به شیوه­ هدفمند با 20 نفر از افراد متأهلی که در هر دو پرسش‌نامه نمرات بالایی کسب کرده بودند، مصاحبه انجام شد. در نهایت با استفاده از تجزیه و تحلیل داده­ های پژوهش کیفی (کدگذاری باز، محوری و انتخابی) به تدوین کدها و مقوله‌ها پرداخته شد. نتایج نشان داد که چهار دسته از عوامل در شادکامی زناشویی نقش ایفا می‌کردند. این چهار دسته شامل عوامل جمعیت ­شناختی مثل فاصله سنی، تحصیلات و درآمد، عوامل درون‌فردی مثل گذشت، عوامل بین‌فردی مثل پذیرش و عوامل مربوط به خانواده­ ها می‌باشند. با توجه به نتایج این طور به نظر می‌آید که از بین این عوامل، عوامل درون‌فردی به خصوص ویژگی‌های شخصیتی خود فرد و درک و استانداردهای وی نقش بسزایی در پیش‌بینی شادکامی زوجین داشتند.

عنوان مقاله [English]

Predictive Pattern of Marital Happiness in Married Individuals

نویسندگان [English]

  • Elnaz Haghiyan
  • Mansooreh Sadat Sadeghi
  • Leili Panaghi
  • Fereshteh Mootabi
Shahid Beheshti University
چکیده [English]

The aim of this study was to identify the predictors of marital happiness and to suggest a pattern for predicting marital happiness in married individuals. The population of the present study comprised all married men and women with an age range of 20 to 50 years, residing in Tehran, and married for at least two years. The Sampling was conducted in two stages. The first stage was conducted via convenient sampling and 67 married individuals completed the Enrich Marital Satisfaction and the Tagarian Marital Happiness Questionnaires. At the second stage, via purposeful sampling, 20 of married individuals with the highest scores on both questionnaires have been­ interviewed. Finally, data were analyzed using qualitative research methods (open, axial and selective coding) to develop codes and categories. The results showed that four types of factors contributed to marital happiness. They were demographic factors such as age difference, education and income; interpersonal factors such as forgiveness; intrapersonal factors such as acceptance and family factors. According to the results, it seems that among these factors, intrapersonal factors, particularly one’s personal characteristics, perception and standards play a main role in prediction of the marital happiness.

مراجع

  1. ابوالمعالی، خ. (1391). پژوهش کیفی: از نظریه تا عمل. تهران: نشر علم.
  2. استراس، آ. و کوربین، ج. (1990). اصول روش تحقیق کیفی: نظریه‌ مبنایی، رویه‌ها و شیوه‌ها، ترجمه‌ ب. محمدی (1385). تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
  3. تگریان، ن. (1387). بررسی تأثیر زوج‌درمانی معنوی بر حال و هوای خانواده و شادکامی زوجین شهرستان خمینی‌شهر. پایان‌نامه کارشناسی ارشد، رشته روان‌شناسی، دانشگاه اصفهان.
  4. خالدی، ش. (1390). عوامل نگهدارنده ازدواج در افراد متأهل دارای عوامل خطر. پایان‌نامه کارشناسی ارشد، رشته روان‌شناسی، دانشگاه شهید بهشتی.
  5. دانایی‌فرد، ح. (1384). تئوری‌پردازی با استفاده از رویکرد استقرایی: استراتژی مفهوم‌سازی تئوری بنیادی. دانشور رفتار، 12(11)، 70-57.
  6. صادقی، م. (1389). الگوهای تعاملی زناشویی در فرهنگ ایرانی و اثرمندی آموزش‌های مهارت‌های ارتباطی مبتنی بر فرهنگ بر افزایش سازگاری زوجین ناسازگار. رساله دکتری، رشته روان‌شناسی، دانشگاه شهید بهشتی.
  7. کامیاب، ز.، حسین‌پور، م. و سودانی، م. (1388). اثربخشی آموزش شادمانی به شیوه فوردایس بر افزایش شادمانی بیماران مبتلا به دیابت شهرستان بهبهان. دانش و پژوهش در روان‌شناسی کاربردی،11( 42)، 116-103.
  8. Abolmaali, Kh. (2012). [Qualitative Research: from theory to practice]. Tehran: Science [in Persian].
  9. Adams, M. M. (1999). Marital Status and Happiness, 1972-1996. Master’s Thesis of Sociology, Virginia State University.
  10. Al-Othman, H. M. (2012). Marital happiness of married couples in the U.A.E society: A sample from Sharjah. Asian social science, 8(4), 217-224.
  11. Asoodeh, M. H., Khalili, S., Daneshpour, M., & Lavasani, M. G. (2010). Factors of successful marriage: Accounts from self-described happy couples. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 5, 2042-2046.
  12. Danaeifard, H. (2005). [Inductive approach to building theory: Grounded theory strategy]. Daneshvar Raftar, 12(11), 57-70 [in Persian].
  13. Glenn, N., & Weaver, C. (1981). The Contributions of Marital Happiness to Global Happiness. Journal of Marriage and Family, 43, 161-168.
  14. Gottman, J. M., & Notarius, C. I. (2002). Marital research in the 20th Century and a research agenda for the 21th Century. Family Process, 41(2), 159-197.
  15. Halford, W. K., Hahlweg, K., & Dunne, M. (1990). The cross-cultural consistency of marital communication associated with marital distress. Journal of Marriage and Family, 52(2), 487-500.
  16. Halford, W. K., Lizzio, A., Wilson, K. L., & Occhipinti, S. (2007). Dose working at your marriage help? Couple relationship self-regulation and satisfaction in the first 4 years of marriage. Journal of Family Psychology, 21, 185-194.
  17. Kamp Dush, C. M., Taylor, M. G., & Kroeger, R. A. (2008). Marital Happiness and Psychological Well‐Being across the Life Course. Family Relations, 57(2), 211-226.
  18. Kamyab, Z. Hoseinpour, M. & Soudani, M. (2010). [A survey of happiness education Effective in Fordyce method on increasing of happiness of diabetic patients in Behbahan city]. Knowledge and Research in Applied Psychology, 11(42), 103-116 [in Persian].
  19. Kaslow, F., & Robison, J. (1996). Long‌-term satisfying marriage: perceptions of contributing factors. The American Journal of Family Therapy, 24, 153-170.
  20. Khaledi, Sh. (2011). The marriage protective factors in married people with risk factors. Master dissertation in psychology, Shahid Beheshti University [in Persian].
  21. Kitayama, Sh., Cohen, D. (2007). Handbook of Cultural Psychology. New York: Guilford.
  22. Lee, K. S., & Ono, H. (2008). Specialization and happiness in marriage: A US–Japan comparison. Social Science Research, 37(4), 1216-1234.
  23. Lucas, T., Parkhill, M. R., Wendorf, C. A., Imamoglu, E. O., Weisfeld, C. C., … & Shen, J. (2008). Cultural and Evolutionary Components of Marital Satisfaction: A Multidimensional Assessment of Measurement Invariance. Journal of Cross-Cultural Psychology, 39(1), 109-123.
  24. Olson, D. H. (2006). Four ENRICH Couple Scales. Minneapolis, MN: Life Innovations, Inc.
  25. Ross, C. E., Mirowsky, J., & Goldsteen, K. (1990). The Impact of the Family on Health: The Decade in Review. Journal of Marriage and Family, 52(4), 1059-1078.
  26. Sadeghi, M. (2010). Marital interaction patterns in Iranian culture and the effectiveness of culture- based communication skills training on enhancing marital adjustment in distressed couples. PhD thesis in psychology, Shahid Beheshti University [in Persian].
  27. Sandhya, S. (2009). The social context of marital happiness in urban Indian couples: Interplay of intimacy and conflict. Journal of Marital and Family Therapy, 35(1), 74-96.
  28. Selim, S. (2008). Life Satisfaction and Happiness in Turkey. Social Indicators Research, 88(3), 531-562.
  29. Strauss, A. & Corbin, J. (1990). Basics of Qualitative Research: Grounded Theory, Procedures and Techniques (B. Mohammadi, Trans.). Tehran: Institute for Humanities and Cultural Studies [in Persian].
  30. Tagarian, N. (2008). Investigating the Effect of Spiritual Couple Therapy on Family Atmosphere and Marital Happiness in Couples of Khomeinishahr. Master dissertation in psychology, Isfahan University [in Persian].
  31. Terman, L. M., Buttenweiser, P., Ferguson, L. W., Johnson, W. B., & Wilson, D. P. (1938). Psychological Factors in Marital Happiness. New York, NY: McGraw-Hill.

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار