هدف از این پژوهش بررسی تأثیر آموزش شادکامی بر کیفیت زندگی زوجین مراجعه‌کننده به مراکز مشاوره شهر اصفهان بود. روش پژوهش، تجربی بوده، بدین منظور 20 زوج مراجعه‌کننده به مراکز مشاوره به روش داوطلبانه انتخاب شدند و به روش جایگزینی تصادفی در دو گروه قرار داده شدند (یک گروه کنترل و یک گروه آزمایش)، به گروه آزمایش، آموزش شادی به روش فوردایس توسط محقق داده شد.اابزار پژوهش در این تحقیق، پرسشنامه شادکامی آکسفورد (1989) و پرسشنامه کیفیت زندگی از فرم کوتاه شده سازمان بهداشت جهانی (1994) می‌باشد. بعد از اجرا‌ی پرسشنامه‌ها، روش تجزیه و تحلیل داده‌ها در دو سطح توصیفی و استنباطی صورت گرفت. مقایسه میانگین نمرات پس‌آزمون کیفیت زندگی در گروه‌های مورد مطالعه و تحلیل کوواریانس نمرات آزمون کیفیت زندگی نشان داد، بین گـروه آزمایش و گـروه کنتـرل در تمامی خرده‌مقیاس‌های کیفیت زندگی تفاوت معناداری وجود دارد. در مجموع نتایج این مطالعه نشان داد کیفیت زندگی زوجین بر اثر آموزش شادکامی افزایش می‌یابد
کجباف, محمدباقر, آقایی, اصغر, & محمودی, عفت. (1390). بررسی تأثیر آموزش شادکامی بر کیفیت زندگی زوجین مراجعه‌کنندهبه مراکز مشاوره شهر اصفهان. خانواده پژوهی, 7(1), -.
MLA
محمدباقر کجباف; اصغر آقایی; عفت محمودی. "بررسی تأثیر آموزش شادکامی بر کیفیت زندگی زوجین مراجعه‌کنندهبه مراکز مشاوره شهر اصفهان", خانواده پژوهی, 7, 1, 1390, -.
HARVARD
کجباف, محمدباقر, آقایی, اصغر, محمودی, عفت. (1390). 'بررسی تأثیر آموزش شادکامی بر کیفیت زندگی زوجین مراجعه‌کنندهبه مراکز مشاوره شهر اصفهان', خانواده پژوهی, 7(1), pp. -.
VANCOUVER
کجباف, محمدباقر, آقایی, اصغر, محمودی, عفت. بررسی تأثیر آموزش شادکامی بر کیفیت زندگی زوجین مراجعه‌کنندهبه مراکز مشاوره شهر اصفهان. خانواده پژوهی, 1390; 7(1): -.
)