اثربخشی بازی درمانی والد ـ کودک بر کاهش نشانگان افسردگی کودکان مبتلا به سرطان، کاهش استرس ادراک شده مادران و بهبود رابطه والد ـ کودک

نوع مقاله : علمی - پژوهشی

نویسندگان

1 دانشگاه فردوسی مشهد

2 دانشیار گروه روانشناسی دانشگاه فردوسی مشهد

3 دانشگاه علوم پزشکی مشهد

چکیده

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر بازی درمانی والد ـ کودک بر کاهش افسردگی کودکان مبتلا به سرطان، استرس ادراک شده مادران آن‌ها و بهبود رابطه والد ـ کودک به انجام رسید. تعداد 14 کودک، با روش نمونه‌گیری در دسترس از بین مراجعه‌کنندگان به بیمارستان دکتر شیخ مشهد انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه 7 نفره مداخله و کنترل گمارش شدند. مادران در دو مرحله پیش‌آزمون و پس‌آزمون به مقیاس استرس ادراک شده (PSS) و مقیاس ارتباط والد کودک (PCRS) و کودکان به پرسش‌نامه افسردگی کودک (CDI) پاسخ دادند. هر زوج مادر و کودک در گروه آزمایشی 8 جلسه بازی‌درمانی والد ـ کودک را به صورت فردی دریافت کردند. داده‌ها با روش تحلیل کواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. افسردگی کودکان گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل به طور معناداری کاهش یافت. هم‌چنین رابطه والد کودک در گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل به طور معناداری بهبود پیدا کرد، اما در متغیر استرس ادراک شده، بین مادران گروه کنترل و آزمایش تفاوت معناداری یافت نشد. بازی درمانی والد ـ کودک می تواند بر کاهش نشانگان افسردگی کودکان مبتلا به سرطان و بهبود رابطه این کودکان و والدین‌شان موثر باشد، اما این نوع درمان کاهش محسوسی در استرس ادراک شده مادران ایجاد نمی کند.

عنوان مقاله [English]

The Effectiveness of Parent-Child Play Therapy on Decreasing Depression Symptoms in Children with Cancer, Decreasing Perceived Stress on Their Mothers and Improving Parent-Child Relationship

نویسندگان [English]

  • Roya Sadat Alavian 1
  • Zahra Tabibi 2
  • Abdolah Bani Hashem 3
  • Mohammad Saeed AbdeKhodaee 2
1 Department of Edjucation Sciences and Psychology, Ferdowsi University of Mashhad, Mashhad, Iran
2 Department of Edjucation Sciences and Psychology, Ferdowsi University of Mashhad, Mashhad, Iran
3 Department of Edjucation Sciences and Psychology, Ferdowsi University of Mashhad, Mashhad, Iran
چکیده [English]

Present study, aimed to assess the effect of parent-child play therapy on decreasing depression symptoms in children with cancer, decreasing perceived stress of their mothers and improving the parent-child relationship. A total of 14 children diagnosed with cancer were selected, among the patients of Dr. Sheikh Hospital in the city of Mashhad, and randomly assigned into two groups of intervention and control. Mothers completed the Perceived Stress Scale (PSS) and the Parent-Child Relationship Scale (PCRS), the children completed the Child Depression Inventory (CDI), both in pre-test and post-test. Eight sessions of parent-child play therapy were adminstered separately for every pair of mother-child from intervention group. Data were analyzed by using analysis of covariance. Compared to the control group, CDI scores of intervention group reduced significantly from pre to post test. Also scores of PCRS increased significantly for the intervention group. PSS Scores of intervention groups was not significantly different from control group. As a result, parent-child play therapy can be effective in reducing depression symptoms of children with cancer, and improving the parent-child relationship; while, it was not effective for reducing mothers' level of perceived stress.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Childhood Cancer
  • Childhood Depression
  • Play Therapy
  • Parent-Child Relationship
  • perceived stress

مراجع

  1. ابدین، ر. (1996). راهنمای جامع والدین در تربیت سالم کودک. ترجمه ا. امین‌زاده (1391). تهران: انتشارات ارجمند.
  2. اشرفی‌نیا، س. (1391). مقوا در مقوا. تهران: کانون پرورش فکر کودکان و نوجوانان.
  3. بزمی، ن. و نرسی، م. (1391). اثر تکنیک‌های بازی‌درمانی در کاهش اضطراب و افزایش احساسات مثبت و سطح سازگاری عمومی در کودکان 9 تا 12 ساله مبتلا به سرطان خون. نشریه مطالعات روان‌شناختی دانشکده علوم تربیتی و روان‌شناسی دانشگاه الزهرا ، 8 (4) 130-107.
  4. بهرام‌خانی، م.، علی‌پور، ا.، جان بزرگی، م. و برزگر قاضی، ک. (1390). اثربخشی تنش‌زدایی تدریجی عضلانی بر تنیدگی ادراک شده بیماران مبتلا به فشار خون. مجله روان‌شناسی بالینی، 3(1) 88-79.
  5. جلالی، س.، آقایی، ا.، مولوی، ح. و کاراحمدی، م. (1387). تأثیر بازی‌درمانی گروهی بر هراس خاص کودکان 5 تا 11 ساله مراجعه‌کننده به درمانگاه‌های علوم پزشکی اصفهان. دانش و پژوهش در روان‌شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوراسگان، 0(38) 40 – 25.
  6. جنتیان، س.، نوری، ا.، شفتی، ع.، مولوی، ح. و سماواتیان، ح. (1387). اثربخشی بازی در کاهش شدت علائم بیش‌فعالی/ کمبود توجه دانش‌آموزان پسر 9 تا 11 ساله مبتلا به ADHD. تحقیقات علوم رفتاری، 6 (7) 118-109.
  7. جهانشاهی فرد، س. (1389). تکنیک‌های فرزندپروری. تهران: انتشارات ارجمند.
  8. حاتمی، ز.، یوسفی لویه، م. و دلاور، ع. (1391). تأثیر بازی‌درمانی گروهی بر کودکان افسرده. مشاور مدرسه، 7(4) 26 – 20.
  9. خنجری، ص.، سیدفاطمی، ن.، برجی، س. و حقانی، ح. (1392). تأثیر آموزش مهارت‌های مقابله بر کیفیت زندگی والدین کودکان مبتلا به لوسمی. مجله دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی تهران (حیات)، 19(4) 25 – 15.
  10. دروز، آ. (2004). ترکیب بازی‌درمانی با رفتاردرمانی شناختی. ترجمه غ. رمضانی (1389). تهران: نشر وانیا.
  11. دهشیری، غ.، نجفی، م.، شیخی، م. و حبیبی عسگرآباد، م. (1388). بررسی مقدماتی ویژگی‌های روان‌سنجی پرسش‌نامه افسردگی کودکان. فصلنامه خانواده‌پژوهی، (18)5 177- 159.
  12. دهقانی نیشابوری، م. (1391). گروه‌درمانی هیجان‌مدار برای مادران کودکان سرطانی: سهم سبک‌های مقابله و سوگ پیش از موعد در بهزیستی روان‌شناختی. پایان‌نامه کارشناسی ارشد رشته روان‌شناسی بالینی، دانشگاه فردوسی مشهد.
  13. رضایی، ز.، پیوسته‌گر، م. و قدیری، ف. (1384). اثربخشی بازی‌درمانی شناختی رفتاری به همراه مشارکت والدین در کاهش ترس اجتماعی کودکان. مجله علوم رفتاری، 6(4) 16 – 15.
  14. زارع‌پور، ا.، فلاحتی خشکناب، م.، کاشانی‌نیا، ز.، بیگلریان، ا. و باباشهابی، ر. (1388). بررسی تأثیر بازی‌درمانی گروهی بر میزان افسردگی کودکان مبتلا به سرطان. مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی کردستان، 14(3) 72 – 64.
  15. صادقی، ا. (1393). اثربخشی بازی‌درمانی مبتنی بر رویکرد CPRT بر کاهش مشکلات رفتاری کودکان پیش‌دبستانی و افزایش خودکارآمدی والدگری، کیفیت تعامل والد ـ کودک و افزایش شادکامی در مادران. پایان‌نامه کارشناسی ارشد رشته روان‌شناسی عمومی، دانشگاه فردوسی مشهد.
  16. صدری، ا. (1392). اثربخشی مدل درمانی رویکرد DIR، فلورتایم مبتنی بر خانواده بر بهبود نشانگان نافرمانی مقابله‌ای کودکان و کاهش استرس مادران. پایان‌نامه کارشناسی ارشد رشته روان‌شناسی بالینی، دانشگاه فردوسی مشهد.
  17. صفایی، م. و شکری، ا. (1393). سنجش استرس در بیماران سرطانی: روایی عاملی مقیاس استرس ادراک شده در ایران. روان پرستاری، 2(1) 22 – 13.
  18. صفدری، ز. (1392). مقایسه اثربخشی قصه و بازی‌درمانی بر کاهش اضطراب کودکان سرطانی. پایان‌نامه کارشناسی ارشد رشته روان‌شناسی بالینی، دانشگاه فردوسی مشهد.
  19. عابدی شاپورآبادی، ث.، پورمحمدرضای تجریشی، م.، محمدخانی، پ. و فرضی، م. (1391). اثربخشی برنامه گروهی والدگری مثبت بر رابطه مادر ـ کودک در کودکان با اختلال بیش‌فعالی/ نارسایی توجه. مجله روان‌شناسی بالینی، 4(3) 73-63.
  20. فابر، آ. و مازلیش، ا. (1980). به بچه‌ها گفتن از بچه‌ها شنیدن 2. ترجمه ن. معتکف (1391). تهران: انتشارات دایره.
  21. فرخ‌نیا، م.، شهیدی، ش. و فتح‌آبادی، ج. (1390). بررسی تأثیر مداخلات شناختی در کاهش شدت درد، پریشانی و بهبود کیفیت زندگی موقعیتی کودکان مبتلا به سرطان. مجله روان‌شناسی بالینی، 3(2) 42 – 35.
  22. کداسن، جی. اچ.، و شفر، ئی. اس. (1997). برگزیده‌ای از روش‌های بازی‌درمانی. ترجمه س. صابر و پ. وکیلی (1389). تهران: انتشارات ارجمند.
  23. کریمی‌نسب، ا. (1389). اثربخشی قصه‌درمانی بر کاهش افسردگی کودکان سرطانی. پایان‌نامه مقطع کارشناسی ارشد روان‌شناسی بالینی، دانشگاه فردوسی مشهد.
  24. کوولی، س. (2004). تشویق کودکان به رفتار صحیح. ترجمه ز. اهوازیان (1389). تهران: رسش.
  25. گاتمن، ج. (1997). پرورش هوش هیجانی در کودکان. ترجمه ح. بلوچ (1391). تهران: انتشارات رشد.
  26. گرینبرگ، ج. اس. (1983). کنترل فشار روانی. ترجمه م. دهقانی و همکاران (1387). تهران: انتشارات رشد.
  27. لطفی کاشانی، ف.، وزیری، ش.، ارجمند، س.، موسوی، س. و هاشمیه، م. (1391). اثربخشی مداخله معنوی بر کاهش پریشانی مادران کودکان مبتلا به سرطان. نشریه اخلاق پزشکی، 6(2) 186 – 173.
  28. لعل‌زاده، ا. (1394). بررسی اثربخشی گروه‌درمانی وجودی بر کاهش اضطراب، افسردگی و استرس ادراک شده در مادران کودکان سرطانی. پایان‌نامه کارشناسی ارشد رشته مشاوره خانواده، دانشگاه فردوسی مشهد.
  29. لندرث، گ. (1991). بازی‌درمانی: هنر برقراری ارتباط. ترجمه ف. داورپناه (1390). تهران: انتشارات رشد.
  30. لیبمن، م. (1986). هنردرمانی ویژه گروه‌ها. ترجمه ع. زاده‌محمدی (1389). تهران: نشر قطره.
  31. محمودی قرایی، ج.، بینا، م.، یاسمی، م.، امامی، آ. و نادری، ف. (1385). اثر بازی‌درمانی گروهی بر نشانه‌های مرتبط با سوگ و آسیب ناشی از واقعه زلزله در کودکان 3 تا 6 سال بم. مرکز تحقیقات روان‌پزشکی و روان‌شناسی، 16(2) 142 – 137.
  32. مشهدی، ع.، سلطانی شال، ر.، میردورقی، ف. و بهرامی، ب. (1391). ویژگی‌های روان‌سنجی مقیاس چندبعدی اضطراب کودکان. فصلنامه روان‌شناسی کاربردی، 16(1) 87 – 70.
  33. نیسیانی حبیب‌آبادی، ف.، نشاط دوست، ح. ط.، مولوی، ح. و سیدبنکدار، ز. (1390). اثربخشی درمان شناختی ـ رفتاری مدیریت استرس بر استرس ادراک شده زنان مبتلا به لوپوس اریتماتوز سیستمیک. تحقیقات علوم رفتاری، 9(3) 228 – 222.
  34. واحدیان عظیمی، ا.، اصغری جعفرآبادی، م.، پیامی بوساری، م. و کشافی، م. ب. (1391). تاثیر آرام‌سازی پیش‌رونده عضلانی بر استرس درک شده بیماران مبتلا به انفارکتوس قلبی: کارآزمایی بالینی تصادفی شده. مجله علمی پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی زنجان، 20(9) 18 – 27.
  35. Abedi Shapourabadi, A., Pourmohamadrezaye Tajrishi, M., Mohamadkhani, P., & Farzi, M. (2012). [Effectiveness of group training positive parenting program (triple-P) on parent-Child relationship in children with attention deficit/ hyperactivity disorders]. Journal of Clinical Psychology, 3 (15), 63-73 [in Persian].
  36. Abidin, R. R. (1996). Early Childgood Parenting Skills: A Program Manual for the Mental Health Professional (A. Aminzadeh. Trans.). Tehran: Arjmand Publication [in Persian].
  37. Accardi, M. C., & Milling, L. S. (2009). The effectiveness of hypnosis for reducing procedure-related pain in children and adolescents: a comprehensive methodological review. Journal of Behavioral Medicine, 32(4), 328–339.
  38. Ashrafinia, S. (2012). [Corton in Carton]. Tehran: Kanoun Parvaresh Fekri Koudak va Nojavan Publication [in Persian].
  39. Bahram Khani, M., Ali Pour, A., Jan bozorgi, M., & Barzegar Ghazi, K. (2011). [Effectiveness of Muscle Progressive Relaxation on Perceived Stress in Patients with Essential Hypertension]. Journal of Clinical Psychology, 3(1) 79-88 [in Persian].
  40. Barakat, L. P., Kazak, A. E., Meadows, A. T., Casey, R., Meeske, K., & Stuber, M. L. (1997). Families surviving childhood cancer: A comparison of posttraumatic stress symptoms with families of healthy children. Journal of Pediatric Psychology, 22(6) 843-859.
  41. Bazmi, N., Nersi, M., (2013). [The effect of play therapy' Techniques on reduction of anxiety and increasing of positive feeling as well as general adjustment level in children suffering blood cancer in Tehran city]. Quarterly Journal of Psychological Studies, 8(4) 107- 130 [in Persian].
  42. Bratton, S., Ray, D., Rhine, T., & Jones, L. (2005). The efficacy of play therapy with children: A Meta-analytic review of the outcome research. Professional Psychology: Research and Practice, 36(4) 376-390.
  43. Chari, U., Hirisave, U., & Appaji, L. (2013). Exploring play therapy in pediatric oncology: A preliminary endeavor. Indian Journal of Pediatrics, 80(4) 303–308.
  44. Clark, M., Jansen, k., & Cloy, A. (2012). Treatment of childhood and adolescent depression. American Family Physicians, 86(5) 442-448.
  45. Cohen, S., Kamarch, T., & Mermelstein, R. (1983). A global measure of perceived stress. Journal of Health and Social Behavior, 24(4) 385-396.
  46. Cowley, S. (2004). Getting your little darlings to behave (Z. Ahwazian, Trans.). Tehran: Rasesh Punlication [in Persian].
  47. De Caroli, M., & Sagone, E. (2014). Stress and support in relation to parental self: A comparison between mothers of children in cancer treatment and mothers of healthy children. Procedia - Social and Behavioral Sciences, 114(2014) 211 – 215.
  48. Dehghani Neishabouri, M. (2012). Emotional oriented group psychotherapy for mothers of children diagnosed with cancer: Contribution of coping styles and anticipatory grief in psychological well-being. Master thesis in clinical psychology, Ferdowsi University of Mashhad [in Persian].
  49. Dehkhoda, A., Bahmani, B., Dehkhoda, A., Naghiyaee, M., Alimohamadi, F., & Goudarzipour, K. (2013). Spiritually-Oriented Cognitive Therapy in Reduction of Depression Symptoms in Mothers of Children with Cancer. Iranian Rehabilitation Journal, 11(17) 53 – 58.
  50. Dehshiri, G. R., Najafi, M., Shikhi. M., & Habibi Askarabad, M. (2009). [Investigating primary psychometric properties of children's depression inventory (CDI)]. Journal of Family Research, 5(2) 159-177 [in Persian].
  51. Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders-Fifth Edition (DSM-5). (2013). USA: American Psychiatric Association publication
  52. Drewes, A. A. (2009). Blending Play Therapy with Cognitive Behvioral Therapy: Evidence-Based and Other Effective Treatments and Techniques (G. Ramezani, Trans.). Tehran: Vania Publication [in Persian].
  53. Faber, A. & Mazlish, E. (1980). How to Talk so Kids Will Listen & Listen so Kids Will Talk (N. Motakef, Trans.). Tehran: Daiereh Publication [in Persian].
  54. Farrokhnia, M., Shahidi, S., & Fathabadi, J. (2011). [Study of cognitive intervention effects in reducing pain intensity, distress and improvement of situation-related life quality of children with cancer]. Journal of Clinical Psychology, 3 (2) 35-42 [in Persian].
  55. Gottman, J. (1997). How to Raise an Emotionally Intelligent Child (H. R. Balouch, Trans.). Tehran: Roshd Publication [in Persian].
  56. Greenberg, J. S. (1983). Comprehensive stress management (M. Dehghani, Trans.). Tehran: Roshd Publication [in Persian].
  57. Hatami, Z., Yousefi-Louieh, M., & Delavar, A. (2012). [The effect of group play therapy on depressed children]. School Consultant, 7(4) 20-26 [in Persian].
  58. Hawkins, P. J., Lossi, C., Ewart, B. W., Hatira, P., Kosmidis, V. H., & Varvutsi, M. (1995). Hypnotherapy for control of anticipatory nausea and vomiting in children with cancer. Psycho-Oncology, 4(2) 101 – 106.
  59. Hung, J. W., Wu, Y. H., & Yeh, C. H. (2004). Comparing stress levels of parents of children with cancer and parents of children with physical disabilities. Psycho-Oncology, 13(12) 898-903.
  60. Jahanshahi-Fard, S. (2010). [Parenting Techniques]. Tehran: Arjmand Publication [in Persian].
  61. Jalali, S., Aghaee, A., Molavi, H., & Karahmadi, M. (2010). [The Effect of Play Therapy on Phobia in 5-11 Years Old Children Who Were Refered to Clinics of Isfahan Medical Sciences University]. Knowledge & Research in Applied Psychology, 0(38) 25-40 [in Persian].
  62. Janatian, S., Nouri, A., Shafti, A., Molavi, H., & Samavatyan, H. (2009). [Effectiveness of play therapy on the bases of cognitive behavior approach on severity of symptoms of Attention Deficit/Hyperactivity Disorder (ADHD) among primary school male students aged 9-11]. Journal of Research in Behavioural Sciences, 6(7) 109-118 [in Persian].
  63. Jones, E. M., & Landreth, G., (2002). The efficacy of intensive individual play therapy for chronically ill children. International journal of Play Therapy, 11(1) 117-140.
  64. Kaduson, H. G., & Schaefer, C. E. (1997). 101 Favorite Play Therapy Techniques (S. Saber, P. Vakili, Trans.). Tehran: Arjmand Publication [in Persian].
  65. Kariminasab, A. (2010). The Effectiveness of Narrative Therapy on Reducting of Depression on Children with Cancer. Master thesis in clinical psychology, Ferdowsi University of Mashhad [in Persian].
  66. Kazak, A. E. (2005). Evidence-based interventions for survivors of childhood cancer and their families. Journal of Pediatric Psychology, 30(1) 29 – 39.
  67. Khanjari, S., Seyedfatemi, N., Borji. S., Haghani. H. (2014). [Effect of coping skills Ttraining on quality of life among parents of children with leukemia]. Hayat, 19(4) 15-25 [in Persian].
  68. Kuttner, L., Bowman, M., & Teasdale, M. (1988). Psychological treatment of distress, pain, and anxiety for young children with cancer. Developmental and Behavioral Pediatrics, 9(6) 374-381
  69. La’lzadeh, E. (2015). Effectiveness of Existential Therapy to Reducing Anxiety, Depression and Perceived Stress in Mothers of Children Diagnosed with Cancer. Master thesis in Family Counseling, Ferdowsi University of Mashhad [in Persian].
  70. Landreth, G. L. (1991). Play Therapy: The Art of the Relationship (F. Davarpanah Trans.). Tehran: Roshd Publication [in Persian].
  71. Liebmann, M. (1986). Art Therapy for Groups: A Handbook of Themes and Exercises. (A. ZadehMohammadi, Trans.). Tehran: Ghatreh Publication [in Persian].
  72. Lotfi Kashani, F., Vaziri, S., Arjmand, S., Mousavi, S. M., & Hashemieh, M. (2012). [The effectiveness of spiritual intervention on promotion of quality of life in mothers of children with cancer]. Journal of Medical Ethics, 6(20) 125-148 [in Persian].
  73. Mahmoudi Gharaei, J., Bina, M., Yasemi, M. T., Emami, A., & Naderi, F. (2006). [Group play therapy effect on Bam earthquake related emotional and behavioral symptoms in preschool children: a before-after trial]. Iranian Journal of Pediatrics, 16(2) 137-142 [in Persian].
  74. Masa’Deh, R., Collier, J., & Hall, C. (2012). Parental stress when caring for a child with cancer in Jordan: a cross-sectional survey. Health and Quality of Life Outcomes, 10(88) 1-7.
  75. Mashhadi, A., Soltani Shal, R., Mirdoraghi, M., & Bahrami, B. (2012). [Psychometric traits of multidimensional anxiety scale for children]. Journal of Applied Psychology, 1(21) 70-87 [in Persian].
  76. Maxwell, A. (2012). Family play therapy: A play therapist handbook. Colorado association for play therapy, spring conference.
  77. Mc Monigle, C. L. (2008). Parents and children’s experiences in family play therapy. Thesis for Ms Degree in Human Development. Faculty of the Virginia Polytechnic Institute and State University. Fulls church, Virginia.
  78. Neissiani Habib Abadi, F., Neshat Doost, H. T., Molavi, H., & Seied Bonakdar, Z. (2011). [The efficacy of cognitive–behavioral stress management therapy on perceived stress of female patients with systemic lupus erythematosus]. Journal of Research in Behavioral Sciences, 9(3) 222-228 [in Persian].
  79. Pek, J. H., Chan, Y. H., Yeoh, A. E., Quah, T. Ch., Tan, P. L., & Aung, L. (2010). Health related quality of life in children with cancer undergoing treatment: A first look at the Singapore Experience. Annals Academy of Medicine, 39(1) 43-48.
  80. Ray, D. C. (2008). Impact of play therapy on parent-child relationship stress at a mental health training setting. British Journal of Guidance & Counselling, 36(2) 165–187.
  81. Ray, D. C., Schottelkorb, A., & Tsai, M. (2007). Play therapy with children exhibiting symptoms of attention deficit hyperactivity disorder. International Journal of Play Therapy, 16(2) 95–111.
  82. Redd, W. H., Montgomery, G. H., & Du Hamel, K. N. (2001). Behavioral Intervention for Cancer Treatment Side Effects. Journal of the National Cancer Institute, 93(11) 810-823.
  83. Rezaee, Z., Peivastegar, M., Ghadiri, F. (2012). [Impact of cognitive- behavioral play therapy with parents’ involvement in reducing children’s social phobia]. Journal of Behavioral Sciences, 6(4) 15-16 [in Persian].
  84. Sadeghi, A. (2014). The Effectiveness of Play Therapy (based on the CPRT approach) on Reduce Behavioural Problems of Preschool Children and Maternal Self-Efficacy, Parent-Child Relationship Quality and Happiness in The Mothers. Master thesis in general psychology, Ferdowsi University of Mashhad [in Persian].
  85. Sadri, E. (2013). Effectiveness of DIR, Family Based Floor time Model, on Improving Oppositional Defiant Symptoms in Children and Decreasing Stress on Their Mothers. Master thesis in clinical psychology, Ferdowsi University of Mashhad [in Persian].
  86. Safaei, M., & Shokri, O. (2014). [Assessing stress in cancer patients: factorial Validity of the perceived Stress scale in Iran]. Iranian Journal of Psychiatric Nursing, 2(1) 13-22 [in Persian].
  87. Safdari, Z. (2013). Comparison of Effectiveness of Narrative Therapy and Play Therapy on Reducing of Anxiety on Children with Cancer. Master thesis in clinical psychology, Ferdowsi University of Mashhad [in Persian].
  88. Satin, J. R., Linden, W., & Phillips, J. (2009). Depression Increases Cancer Patients' Risk of Dying. Journal of the American Cancer Society, November 15. Retrieved from: http://phys.org/news172131436.html
  89. Stover, L., & Guerney, B. G. (1967). The efficacy of training procedures for mothers in filial therapy. Psychotherapy: Theory, Research, and Practice, 4(3) 110–115.
  90. Swallow V. M., & Jacoby, A. (2001). Mothers' evolving relationships with doctors and nurses during the chronic childhood illness trajectory. Journal of Advanced Nursing, 36(6) 755–764.
  91. Tew, K., Landreth, G. L., Joiner, K., & Solt, M. (2002). Filial therapy with parents of chronically ill children. International Journal of Play Therapy, 11(1) 79–100.
  92. Thurn, T., Brandstatter, M., Fensterer, V., Kuchenhoff, H., & Fegg, M. J. (2014). Existential behavioral therapy for informal caregivers of palliative patients: barriers and promoters of support utilization. Palliative and Supportive Care, 13(3) 1-10.
  93. Vahedian Azimi, A., Asghari jafarabadi, M., Payami Bousari, M., & Kashshafi, M. [The effect of progressive muscle relaxation on perceived stress of patients with myocardial infarction]. Journal of Zanjan University of Medical Science, 20 (81) 18-27 [in Persian].
  94. Van der Geest. I. M., van den Heuvel-Eibrink. M. M., Passchie. J., van den Hoed-Heerschop. C., Pieters. R., & Darlington. A. E. (2014). Parenting stress as a mediator of parents’ negative mood state and behavior problems in children with newly diagnosed cancer. Psycho-Oncology, 23(7) 758–765.
  95. Van Fleet, R. (2011). Filial therapy: what every play therapist should know. Magazine of the British Association of Play Therapist, 65, 16 – 19.
  96. Wilmshurst, L. (2009). Abnormal Child Psychology. USA: Routledge.
  97. Zareapour, A., FalahiKhoshknab, M., Kashaninia, Z., Biglarian, A., & Babashahabi, R. (2009). [Effect of group play therapy on depression in children with cancer]. Scientific Journal of Kurdistan University of Medical Sciences, 14(3) 64-72 [in Persian].

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار